Na SPUTNIKU II zmieniło się już bardzo wiele. Przede wszystkim razem z kolegą klubowym Arturem Skakujem wymieniliśmy na jachcie całą instalację elektryczną opartą na podzespołach nowozelandzkich BEP Marine zakupionych w nowym sklepie internetowym Eljacht. To naprawdę górna półka. Przełączniki, lampki i wyświetlacze zostały wyprodukowane specjalnie z myślą o zastosowaniu na jachtach, więc powinny się sprawdzić. Wszystkie kable udało się zgrabnie ukryć i poprowadzić do mahoniowej tablicy rozdzielczej, którą mój tato Mietek wykonał po sąsiedzku w warsztacie stolarskim. Na tablicy znajdują się trzy panele włączników, każdy po sześć przełączników z łatwo dostępnymi bezpiecznikami samochodowymi, woltomierz, UKF-ka, odtwarzacz CD z radiem i dwa gniazda 12V. Cała tablica jest dodatkowo zabezpieczona automatycznym bezpiecznikiem termicznym. Wodoodporny, podwójny włącznik został z niej wyprowadzony do kokpitu i służy do szybkiego zapalania świateł roboczych oświetlających pokład i kokpit. Do zasilania instalacji służą dwie baterie. Żelowa 120 Ah podłączona do tablicy rozdzielczej i AGM 90 Ah jako solidny zapas prądu do rozruchu silnika. Akumulatory włączane są za pomocą panelu z trzema przełącznikami i regulatorem VSR. Takie rozwiązanie pozwala korzystać z każdej baterii osobno lub w razie potrzeby połączyć je równolegle dla awaryjnego uruchomienia silnika. VSR z kolei odpowiada za to, żeby akumulator rozruchowy był ładowany w pierwszej kolejności. Ładowanie zapewnia nowy alternator, ładowarka sieciowa i dwa panele solarne. Jeden 60W jest umieszczony na osłonie sówklapy a drugi 130W znajduje się na bramce, którą  wykonaliśmy sami ze stali nierdzewnej.
Dzięki Eljachtowi jacht zostanie wyposażony dodatkowo w urządzenie Raymarine AIS650, które pozwoli nam widzieć na ploterze ruch statków i umożliwi tym jednostkom dostrzeżenie nas w każdych warunkach atmosferycznych. W razie najgorszego scenariusza będziemy też mogli użyć w radiopławy EPIRB SafeSea E100G do satelitarnej lokalizacji.
 
Od naszego sponsora firmy Makanu otrzymaliśmy potężne wsparcie w postaci nowej tratwy ratunkowej Crewsaver ISO Ocean Liferaft 4 Person. To taki rodzaj pomocy, który może kiedyś dać nam szansę wyjść cało z feralnej sytuacji. Oby się taka nigdy nie zdarzyła, ale lepiej dmuchać na zimne. Tratwa którą wybraliśmy to czteroosobowy model oceaniczny (over 24 hours), który zawiera w zestawie wszystko, co jest potrzebne by czekać w niej na pomoc kilka dni. W środku są racje żywnościowe, woda pitna, flary, zestaw pierwszej pomocy i wiele innych niezbędnych gadżetów.
Dodatkowo Makanu podesłało nam do przetestowania nowe na polskim rynku cienkie maty Drywave Gisatex z oddychającej włókniny, które umieszcza się w pokrowcach na materace po ich spodniej stronie, dzięki czemu nawet wilgotna pianka ma szansę wyschnąć. Na małym jachcie zawsze  są problemy z wilgocią i może się to okazać wielkim udogodnieniem.

Kolejny strategiczny sponsor – gdańska żaglownia Sail Service – wykonała cały komplet nowych żagli dla SPUTNIKA II i sprayhood który zabezpiecza kokpit przed bryzgami. Wszystko z najlepszych dostępnych tkanin. Przykładowo materiał grota to dakron AP 280/320. Mocny, ma wytrzymać długi rejs. Gramatura 280/320 łączona, lik tylny i dolny wzmacniany AP 320. Żeby żagiel był szybki zastosowano krój triradialny i pełne listwy. Pełne listwy mam też w starym grocie chociaż w oryginalnym projekcie Shipmana 28 są krótkie. Z pełnymi listwami żagiel się dużo mniej zużywa i lepiej ciągnie. Krój triradialny z kolei daje lepszy rozkład sił w materiale zwiększający wytrzymałość żagla (więcej szwów) i lepszy profil. Pozwala też na łączenie tkanin o różnych gramaturach. Dzięki takiemu krojowi żagiel dłużej trzyma kształt. W zasadzie stosuje się go do jachtów regatowych ale zawsze lepiej mieć trochę więcej ciągu.

Dzięki internetowym poszukiwaniom kolegi Waldka Orszulaka udało się okazyjnie kupić używany samoster wiatrowy Windpilot Atlantic z pionowym statecznikiem i dodatkową płetwą sterową. To solidna, około trzydziestoletnia konstrukcja. Nie tak doskonała jak współczesne modele, ale najlepsza na jaką mogliśmy sobie pozwolić. Z nierdzewnej stali zrobiliśmy odpowiednie zamocowanie samosteru i liczę na to, że będzie on nas mógł wyręczyć w kokpicie podczas długich przelotów pasatowych.

Na dziobie jachtu wymieniłem zawory znajdujące się pod linią wodną i wlaminowałem wzmocnienia dziobu, żeby wytrzymał uderzenia setek tysięcy fal. Naprawiony został też pęknięty zbiornik na wodę oraz dodatkowo dokupiłem 8 wojskowych zbiorników elastycznych po 20 litrów każdy jako rezerwę.

Kolega żeglarz Jurek Byczkowski – emerytowany kapitan żeglugi wielkiej – przekazał nam kilka swoich bezcennych skarbów, między innymi niezbędną literaturę i profesjonalny sekstant. Żeby z niego korzystać musieliśmy się więc udać do Kołobrzegu na warsztaty z astronawigacji prowadzone przez kapitana Adama Kantorysińskiego. Dobrze być przygotowanym na sytuację, kiedy z jakiegoś powodu elektronika wysiądzie i trzeba będzie odnaleźć się gdzieś na środku oceanu.

W tej chwili malujemy kadłub epoksydową farbą antyosmozową i jak dobrze pójdzie jeszcze w kwietniu zorganizujemy próbny rejs na Bornholm. Na jachcie pojawiło się sporo nowości i trzeba mieć pewność, że wszystko działa tak, jak należy. Poza tym w ostatnich tygodniach czeka nas pakowanie i pracochłonne przygotowanie żywności oraz uzupełnianie garderoby żeglarskiej dostarczanej nam przez Henri Lloyd.
Jeśli wszystko przebiegnie sprawnie w pierwszych dniach maja wyruszymy spod molo w Kamieniu Pomorskim w wymarzony rejs dookoła świata.

Przygotowania do rejsu „Sputnikiem dookoła Ziemi” wspierają: Exalo Drilling S.A., Henri Lloyd, Crewsaver, Eljacht, Sail Service, Jacht Klub Kamień Pomorski i Miesięcznik Żagle

Tekst: Mateusz Stodulski
Zdjęcia: Mateusz Stodulski, Marek Wilczek