Starostwo Powiatowe w Kamieniu Pomorskim

Bazę noclegową uważa się za podstawowy element zagospodarowania turystycznego danego obszaru, a jej wielkość i struktura uznawane są za główne wskaźniki zdolności recepcyjnej. Obiekty i urządzenia zaliczane do tej grupy elementów infrastruktury turystycznej umożliwiają uczestnikom ruchu turystycznego przebywanie poza miejscem stałego zamieszkania dłużej niż jeden dzień, a więc tym samym silnie determinują rozwój turystyki na danym obszarze. Obiekty i urządzenia noclegowe pełnią istotne funkcje ekonomiczne i społeczne na danym obszarze. Służą do zaspokajania potrzeb turystów związanych z noclegiem, stwarzają warunki do wykorzystania przez ruch turystyczny urządzeń komplementarnych, zlokalizowanych w obrębie obiektu noclegowego. Dzięki rozwojowi i funkcjonowaniu bazy noclegowej i towarzyszącej powstają nowe miejsca pracy na danym obszarze.

Najnowsze zalecenia WTO bazę noclegową dzielą na:

Turystyczne zakłady zakwaterowania zbiorowego:
hotele i inne obiekty hotelarskie:

hotele – obiekty dysponujące co najmniej 10 pokojami, zlokalizowany w zabudowie miejskiej, świadczący szeroki zakres usług,
hotele apartamentowi – mieszkania zamiast pokoi,
motele – obiekty hotelarskie zlokalizowane przy trasach komunikacji drogowej, świadczy dodatkowe usługi,
zajazdy,
hotele nadmorskiej,
kluby,
inne obiekty hotelarskie – domy z pokojami do wynajmu, pensjonaty (co najmniej 7 pokoi, rezydencje),

obiekty specjalistyczne:

obiekty lecznicze,
obozy wakacyjne i ochotnicze obozy pracy,
środki transportu publicznego,
ośrodki konferencyjne i ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe,

inne obiekty zakwaterowania zbiorowego:

kempingi,
pola namiotowe,
schroniska młodzieżowe i turystyczne,
domy wycieczkowe,
ośrodki wypoczynkowe zakładów pracy,
hotele robotnicze,
domy studenckie,
internaty.

Obiekty zakwaterowania indywidualnego, w skład których wchodzą:

własne obiekty mieszkalne (tzw. drugi dom),
pokoje wynajęte przy rodzinie,
mieszkania wynajęte prywatnie,
wynajęte nieodpłatnie u krewnych lub znajomych,
inne kwatery prywatne.

W Polsce klasyfikację obiektów noclegowych zapisano w art. 36 Ustawy o usługach turystycznych z 1997 roku, w którym ustala się następujące rodzaje obiektów hotelarskich:

Hotele - obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno – i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów.
Motele – obiekty położone przy drodze, zapewniający możliwość korzystania z usług motoryzacyjnych i dysponujący parkingiem.
Pensjonaty – obiekty posiadające co najmniej 7 pokoi, świadczący dla swoich klientów całodzienne wyżywienie.
Kempingi – obiekty strzeżone, umożliwiające nocleg w namiocie i przyczepie samochodowej, domkach turystycznych i innych obiektach stałych.
Domy wycieczkowe – obiekty posiadające co najmniej 30 miejsc noclegowych, dostosowane do samoobsługi klientów oraz świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem.
Schroniska młodzieżowe – obiekty przeznaczone do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej, dostosowane do samoobsługi klientów.
Schroniska – obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów.
Pola biwakowe – obiekty niestrzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach.